CO ROBIMY ZE ŚWIATEM?!

Ci, którzy obserwują nas stale na social mediach, albo byli na naszych prelekcjach, mogli się już przekonać, jak ważna jest dla nas kwestia dbania o naturę. Usłyszeć o tym, jak destrukcyjny wpływ ma działalność człowieka oraz o tym, jak wyraźnie widzieliśmy to w ostatnie 3 lata podróży po różnych zakątkach świata.

W Europie ten widok jest zacierany pozorami reagowania i dbania. Przez władze, rządy i wszelkie instytucje reagowania w sposób o wiele za wolny, niewystarczający, nieadekwatny. Tylko do momentu, aż nie wywoła to za dużych sprzeciwów biznesu i szarych ludzi, którzy nie mają odpowiedniej i pełnej wiedzy. A przez te biznesy poprzez spychanie problemu dalej, do obcych — mniej rozwiniętych — krajów (otwierania tam linii produkcyjnych, wysyłania tam niektórych rodzajów odpadów, wykupywania tamtejszych praw do połowów, wydobycia surowców itd.). Przy jednoczesnym zaśmiecaniu tych krajów w sposób bardziej pośredni — traktowania jako rynki zbytów swoich produktów, równe rynkom krajów cywilizowanych. Wciskania im tych produktów i konsumpcjonizmu za wszelką cenę —  cenę rosnącego z dnia na dzień, z tygodnia na tydzień, z miesiąca na miesiąc — zysku (coca colę w plastikowej butelce i chipsy kupicie wszędzie, nawet w środku amazońskiej dżungli i na najodleglejszych wyspach na oceanie, a nikt z tych miejsc śmieci nie zabiera). Wciskania stylu życia, którego oni nigdy nie dostaną, nie wprowadzą i nie zrozumieją, bo widzą tylko jego strzępy. Na dodatek wydaje się niektórym z nas, zwykłym ludziom, że to nas nie dotyczy. Poniżej wyjaśnimy, jak bardzo wszyscy jesteśmy winni.   

100 lat temu było zaledwie 1,5 miliarda ludzi na całym świecie — 1/5 tego, co jest teraz. Ale to nie przeludnienie, samo w sobie, jest powodem. Powodem jest to, że my: Europejczycy, Amerykanie z USA, obywatele jeszcze kilku rozwiniętych krajów, lub tylko poszczególnych ich regionów (np. w Australii czy Japonii), lub wyłącznie wąskie grono bogaczy w pozostałych krajach, jesteśmy elitą świata i konsumujemy najwięcej, o wiele za dużo. Musicie zrozumieć, że chociaż czujemy się biedakami Europy, a we własnym kraju większość z nas ubogą klasą średnią, to i tak wszyscy należymy do królów życia. Należymy do małego procentu ludzkości (około 1,5 mld z ponad już 7,5 mld wszystkich ludzi żyjących obecnie na Ziemi), którego komfort i zachcianki zaspokaja cała reszta globu z katastrofalnym dla niego skutkiem.  Już w 1999 r. oszacowano, że 16% najbogatszej części ludzkości konsumuje około 80% wytwarzanych zasobów. A kolejna przerażająca liczba jest taka, że już tylko 30% powierzchni planety stanowią tereny dzikie – nieobjęte bezpośrednią działalnością człowieka, 70 lat temu było to ponad 60%.

I wciąż chcemy konsumować coraz więcej. Jednocześnie jesteśmy właścicielami firm, albo pracujemy dla firm, które interesuje tylko to, by zarobić jak najwięcej, by produkcja była jak najtańsza. Dlatego wszystko produkujemy w niedorozwiniętych krajach. Czemu tam jest taniej? Bo cała produkcja odbywa się bez poszanowania środowiska i norm ustanowionych w celu jego ochrony oraz bez poszanowania praw ludzi, tam żyjących. Wykorzystujemy zacofanie miejscowej ludności i krajów jako całości, do których sami doprowadziliśmy setkami lat kolonizacji. Ich nędze, by płacić im mniej. Każdy z nas nagina swoje etyczne i moralne zasady, ukrywa je, zaciera i spycha gdzieś głębiej. Wyłącza chęć zdobycia wiedzy i świadomości, byle tylko mieć taniej swoją wymarzoną rzecz, produkt z supermarketu, albo być lepszym pracownikiem, który generuje lepsze zyski dla swojego pracodawcy, bez żadnych wyrzutów sumienia.

Wielu ludzi sądzi, że jak czegoś nie widzi, to tego nie ma. Dla wielu ludzi to podświadomy, a dla wielu świadomy, mechanizm obronny swojej słabej psychiki. Nie myślimy nad czymś, więc to nie istnieje. Dla przykładu: w Afryce, w wielu rejonach, miejscowi nie mają jak otworzyć swoich biznesów. Czemu? Bo jest to niewykonalne z racji nieopłacalności. Nieopłacalna jest nawet uprawa wielu roślin, bo w wyniku obecności na tamtejszych rynkach wielkich korporacji, które efektem skali i m.in. opryskami czy korupcją przy podatkach, sprawiają swoje produkty tańszymi niż produkty wytwarzane na miejscu przez lokalnych. W Wenezueli widzieliśmy ketchup Heinz za 2 zł, a przecież w Europie jest jednym z najdroższych. Jest tam tańszy, niż ketchup wytworzony w wiosce obok, bo Heinz może wykorzystać swoją siłę do narzucenia dumpingowej ceny i pozbycia się wszelkiej konkurencji. Byle tylko utrzymać swoją fabrykę i wpływy, które ma w Wenezueli. Swoją drogą ciekawe, jakim cudem je ma, skoro relacje dyplomatyczne na linii USA-Wenezuela są tragiczne. (P.S. Zwróćcie uwagę, że nawet Polsce mamy namiastkę tego, w sklepach mamy np. ziemniaki z Niemiec i liczne warzywa z Hiszpanii – nie tylko w okresie zimowym). 

Ktoś nie wierzy w powyższe słowa? Ktoś chce się spierać, na jak dużą skalę to wykorzystywanie ma miejsce – odsyłam do artykułu o tym, że kapitalizm i obecność naszych biznesów w innych zakątkach świata wcale nie niweluje ubóstwa w nich, a wręcz je podtrzymuje o tym ile celowych kłamstw, niedopowiedzeń zawierają wszelkie statystyki związane z ubóstwem (np. minimalna kwota pozwalająca przeżyć dzień) ARTYKUŁ MAGAZYNU KONTAKT. Dla przykładu tylko jeden z wielu wspaniałych fragmentów „Jeżeli sprywatyzujesz las i zaczniesz sprzedawać drewno – PKB wzrośnie. Jeśli wypalisz samowystarczalną farmę i zamienisz ją w plantację bawełny – PKB wzrośnie. Ale nic nam to nie mówi o tym, co straciły miejscowe społeczności. Koszty ich życia i dobrobytu zamieciono pod statystyczny dywan. Z tych powodów PKB nie jest odpowiednim narzędziem do mierzenia ubóstwa – a już zwłaszcza nie w erze grodzenia i wywłaszczania”. 

W Europie non-stop słyszymy o problemach, ale niemalże ich nie widać. Samo gadanie ludzi nie przekonuje, a wręcz, widząc po komentarzach w różnych miejscach, tylko irytuje. Już od 40 lat wymyśla się różnego rodzaju biodegradowalne wersje plastiku, ale nikomu nie chce się zapłacić za nie więcej. Każdy w Polsce słyszał o szkodliwości plastiku, większość może nawet jest już o tym przekonana, a i tak każdy użyje codziennie plastikowego worka na śmieci i na jedną bułkę w sklepie. Stwierdzi, że nie ma miejsca w domu na segregowanie odpadów. Kupi w sklepie herbatkę w torebkach (każdą pakowaną osobno w folię) i oburzy się, jakby nowa technologia biodegradowalnego opakowania miała spowodować wzrost ceny jego ulubionego produktu o 10 groszy. Wprowadzamy zakaz używania jednorazowego plastiku (o jakieś 20 lat za późno), a kto jednocześnie jest udziałowcem firm, które będą dalej przez dziesięciolecia produkować ten plastik na rynek Azji czy Ameryki Południowej? Firmy z europejskimi i amerykańskimi właścicielami.

Teraz omówmy… niech będzie mleko.

Jaka w tym logika, że cena krowiego mleka, którego produkcja dewastuje planetę (co widać powyżej) i generuje cierpienie krów (doi się je przy użyciu bolesnych dla nich maszyn, nieustannie się je zapładnia, by wytwarzały mleko, a cielaki odbiera się im zaraz po porodzie, by po 6 latach takiego wykańczającego życia, spędzonych wyłącznie w zamkniętych pomieszczeniach, trafić do rzeźni) jest 3 razy mniejsza od kilkukrotnie (czy nawet kilkunastokrotnie) mniej destrukcyjnego produktu roślinnego. I analogiczne sytuacje można zaobserwować w każdej innej dziedzinie produktów: mydeł, mebli, ubrań, motoryzacji, elektroniki.

Krótkowzrocznie zarządzające gospodarkami i skorumpowane rządy oraz instytucje państwowe nawet nie próbują producentów tymi kosztami środowiskowymi obciążać. Dlatego cena mleka krowiego jest niższa niż każdego innego. Inne wyroby są na razie tak drogie z powodu marketingu i stosunkowo niskiej podaży (im większa podaż, tym niższa cena), efektu skali itd., a także patologicznie zarządzających rządów, które nieodpowiednio dofinansowują pewne sektory gospodarki. 

Dlatego to też idealna odpowiedź dla wszystkich tych, którzy zastanawiają się, czy ich pojedyncza decyzja — o zmianie diety — może coś zmienić na świecie. Oczywiście, że tak. To wpływa na podstawowe prawo ekonomii rynku: jest popyt — jest podaż, nie ma popytu — nie ma podaży. Im więcej osób zmieni swoje nawyki, tym bardziej jedne biznesy staną się opłacalne, a inne mniej. Bo jedyne, co ratuje teraz niektóre biznesy, to efekt skali oraz to, że jego wytwórca nie ponosi właśnie wszystkich kosztów, tylko przerzuca je na nas wszystkich. Na nas, na przyszłe pokolenia, na dzikie zwierzęta, na cierpienie zwierząt hodowlanych, na dewastacje całego środowiska naturalnego. 

Dlatego cała nadzieja jest tylko w nas, zwykłych ludziach, i naszych wyborach komu dostarczamy pieniądze. Dopóki firmy nie poczują tego na własnej kieszeni, że ich działalność się nie sprzedaje, albo ich produkty powodują, że Ty czujesz się źle z ich posiadaniem/użyciem (co jest dla nich najgorszą rzeczą, jaka może mieć miejsce w obecnych czasach potężnego marketingu i rynku opinii), tak długo nic się nie zmieni w ich polityce.

Ale to nie jest tylko walka z nimi, to walka na równi z nami samymi. Każdego z nas z samym sobą. Musimy w końcu zrozumieć, że w tym świecie musi zgadzać nam się coś więcej, niż tylko nasz portfel i komfort. Jeśli trzeba, musimy teraz zapłacić więcej za produkt, jeśli jego wytworzenie jest droższe, ale zużywa mniej surowców lub mniej zanieczyszcza naszą planetę. Najprostszy przykład: mydła naturalne, zamiast najtańszej inwazyjnej chemii. Przecież przy okazji awarii oczyszczalni ścieków w Warszawie, wyszło na jaw, że żadna skontrolowana oczyszczalnia ścieków w Polsce nie działa prawidłowo. W niektórych, więcej niż połowa ścieków nie była w żaden sposób oczyszczana, tylko od razu wrzucana do rzek. Po nocach, za przyzwoleniem ich władz, przymrużeniem oka władz lokalnych, bo nie wyrabiają z ilością ścieków. Szacuje się, że w skali globalnej raptem 20% wykorzystanej wody trafia do oczyszczania (temat wody zasługuje na swój własny artykuł, nad którym już pracuję). A stan niemal wszystkich rzek świata jest tragiczny lub zły – ARTYKUŁ z LINKAMI DO BADAŃ.

Musimy wziąć odpowiedzialność za swoje własne działania, bo nie może być tak, że za wszystkie ktoś inny będzie brał za nas odpowiedzialność: budując oczyszczalnie ścieków, wprowadzał recykling śmieci pod domem, edukował i walczył o działania mniej inwazyjne dla planety. A my ciągle i tak będziemy narzekać, albo wykorzystywać gotowe rozwiązania do jeszcze gorszych działań. Ścieki to idealny przykład naszego lenistwa i ignorancji. Myślimy sobie, że muszla klozetowa, to jakaś magiczna czarna dziura, która pochłania wszystko, i potem oczyszczalnia ścieków czyni cuda i zamienia w co? Eliksir młodości? W kiblach ląduje wszystko (pomijając już przedziwne rzeczy, które zatykają rury i kanały pod miastami: podpaski, waciki, patyczki do uszu, pieluchy, resztki jedzenia czy martwe chomiki), ale co najgorsze, produkujemy tyle brudnej wody – kąpiąc się 3 razy dziennie, myjąc swoje auto na błysk co tydzień, nastawiając pranie po jednorazowym użyciu ubrania, myjąc zęby, goląc się i zmywając przy lejącej się wodzie z kranu. Kto by sobie na to pozwolił, jakby miał tylko swój mały domek z dostęp do studni 100 metrów dalej?! I musiał całą wodę sobie przynieść w wiadrze?! Pokolenia dały nam rozwój, a my go nadużywamy, nie doceniamy, więc oczyszczalnie stają się niewydolne. Mało tego, przecież wciąż mnóstwo w Polsce i na świecie w cywilizowanych krajach: miast, miasteczek, które nie mają oczyszczalni. 

Przestańmy tyle konsumować i zastanówmy się co konsumujemy, to mój apel. Czy koronawirus nie pokazał, jak mało tak naprawdę potrzebujemy? Jak nieznaczące są te wszystkie zachcianki i farsa konsumpcyjnego stylu życia, jaki wciskany jest nam od dziesięcioleci? Nie zauważyliście, jak kruche i nieznaczące jest „imperium” naszej cywilizacji budowane przez ten konsumpcjonizm i styl życia, jaki wprowadza. Jak łatwo może nim zachwiać jeden wirus, i to nawet nie jakoś wybitnie niebezpieczny?!

Ktoś powie „ja muszę pić krowie mleko, bo inne mi nie smakuje”, a czy kiedykolwiek spróbował inne, niż jeden czy dwa rodzaje mleka roślinnego. By odnaleźć takie, które mu pasuje (przecież obecnie na rynku jest z 10 rodzajów takich napojów: sojowe, ryżowe, migdałowe, owsiane, jaglane, orkiszowe, z orzechów laskowych, nerkowca czy ich mieszanki)?! Czy dał sobie czas na przyzwyczajenie się?! No i właśnie, kwestia najważniejsza – czy w tym wszystkim, chodzi o twój „zachciany” smak mleka?

Jest wiele sposobów żeby być bardziej przyjaznym środowisku. I nikt nie musi z dnia na dzień stać się wegetarianinem, weganinem, nigdy nie pijącym mleka krowiego czy jedzącego sera z takiego mleka, nigdy nie używającym samochodu, chodzącym tylko w starych ubraniach, zero-emisyjnym i całkowicie neutralnym środowiskowo. To trudne przedsięwzięcie, nieosiągalne do zaaplikowania w jeden dzień. Zresztą chyba w ogóle niewykonalne w pełni. Ale każdy z nas może, po prostu, zacząć myśleć nad tym co robi, co zużywa i w jaki sposób. Zacząć ograniczać ilość wszystkiego, czego zużywa, a nawet nie zużywa, tylko kupuje i kupuje (mniej więcej 1/3 całej żywności produkowanej na świecie nigdy nie jest spożywana).  Zastanowić się nad ilością i jakością samego produktu, ale też i jego produkcji. I stopniowo wchodzić na nowe etapy proekologicznych rozwiązań. Lepiej robić mały krok niż żaden.

Działaniem, którym NAJBARDZIEJ NISZCZYMY NASZĄ PLANETĘ jest MASOWA PRODUKCJA MIĘSA. Czemu? 

Bowiem szacuje się, że od 60 do 85% produkcji rolnej świata wykorzystywanej jest tylko po to, by nakarmić te krowy i świnie, które sami zjadamy. Skąd takie rozbieżności w tych szacunkach, bo 60% to minimum, ale są takie rośliny, jak soja, której blisko 90% produkcji idzie na paszę.

Wypalanie lasów, niszczenie naturalnych/dzikich ekosystemów odbywa się po to, by mieć coraz więcej miejsca na uprawy roślin na paszę, by te zwierzęta wykarmić (bo miejsca nie robi się już pod pastwiska, bo teraz większość zwierząt hodowlanych spędza całe swoje życie w klatkach wielkości swojego własnego ciała). Produkcja mięsa to nie jest więc tylko cierpienie krów, świń i kurczaków w ubojniach i „fabrykach mięsa”, gdzie cierpią każdego dnia życia. To cierpienie całej planety, to cierpienie każdego dzikiego stworzenia, któremu odbierana jest przestrzeń do życia i pożywienie. A za kilka lat cierpienie nas samych i naszych dzieci. Bo już teraz cierpią ludzie w krajach mniej cywilizowanych (brak wody na skutek wycięcia gigantycznych połaci lasów itp.), zatrucie rzek, brak ryb i pierwotnie występujących, właściwych dla regionu warzyw i owoców. Będziemy żyć w świecie spełniającym wszystkie czarne wizje z filmów science fiction. 

Jak bardzo już zniszczyliśmy tym ziemię:

Zaledwie 4% ssaków na świecie stanowią obecnie dzikie zwierzęta?! 4%! WSZYSTKIE GATUNKI DZIKICH SSAKÓW NA ŚWIECIE.  Szacuje się, że za wymarcie 83% wszystkich gatunków dzikich ssaków odpowiada bezpośrednio człowiek, 80% ssaków morskich oraz połowy gatunków roślin. Jak pokazał opracowany przez WWF Living Planet Index „w ciągu ostatnich 40 lat populacje dzikich zwierząt zmalały o 60%, co stanowi prawdopodobnie najlepszy wskaźnik ukazujący, jaki nacisk wywieramy na naszą planetę. W ciągu ostatniego półwiecza, nasz ślad ekologiczny – jedna z miar zużycia zasobów naturalnych – zwiększył się o blisko 190%”. Sama populacja człowieka sprawia, że stanowimy 34% wszystkich ssaków na Ziemi. Co więc stanowi resztę ssaków na ziemi? 60% ssaków na Ziemi to zwierzęta, które produkujemy tylko po to, by je zjeść lub coś z nich zrobić: KROWY, ŚWINIE itd. Jak sytuacja ma się z ptakami? 70% stanowią kurczaki i inne do zjadania, 30% dzikie.  A ryby?  Jak szacuje jednostka ONZ ds. do spraw Wyżywienia i Rolnictwa: Ponad 90% zbadanych światowych stad ryb jest przełowionych lub poławianych na najwyższym możliwym poziomie. No i przypominam, obecnie tylko 30% powierzchni naszej planety stanowią tereny dzikie – niepodlegające bezpośredniej działalności człowieka. Jeszcze w połowie poprzedniego wieku było to ponad 60%. 

Płaczesz nad wypalaną Amazonią? A dla kogo ona płonie? Dla widzimisię prezydenta Brazylii czy dla kasy korporacji za produkty, które pochłaniasz bez zastanowienia, czyli dla Ciebie? Amazonia płonie, by zdobyć miejsce na uprawy paszy dla krów, świń i kurczaków. Brazylia jest największym eksporterem mięsa drobiowego na świecie, a w zakresie wołowiny naprzemiennie zmienia ten prym ze Stanami Zjednoczonymi. W Polsce o wiele bardziej popularna jest konsumpcja świń, ale soja na ich paszę pochodzi właśnie z Ameryki Południowej. Amazonia czy  lasy w Indonezji płoną na plantacje palm olejowych, bo każde zjedzone przez ciebie ciastko z olejem palmowym w składzie umacnia takich ludzi, jak aktualny prezydent Brazylii. Którego przecież pewnie nienawidzisz za niszczenie środowiska? Pora zrozumieć, że twoje ciastko i twój kotlet przyczynia się do śmierci setek zwierząt w Amazonii i dżunglach Azji. Morderstw ludzi, np. przywódców lokalnych społeczności, którzy sprzeciwiają się biznesom wielkich korporacji. W ciągu ostatnich 30 lat można się doliczyć tysiące zamordowanych aktywistów. Ten prezydent liczy bowiem tylko kasę, jaką te korporacje mu zapłacą inwestycjami czy czystą korupcją. W ciągu zaledwie 50 lat 20% Amazonii zniknęło z powierzchni Ziemi, a 80% tego zniszczenia odbyło się pod agrobiznes związany z hodowlą bydła i pasz dla zwierząt hodowlanych. Jedna krowa zjada od 20 do ponad 50 kg paszy dziennie (w zależności od przeznaczenia hodowli, odmiany itp.) i wypija ok. 120 litrów wody dziennie , jedna świnia zjada 3 kg paszy dziennie i 15 litrów wody. A przecież już ogromną ilość wody zużywa się do wyprodukowania paszy. Rzeki, a potem oceany  zanieczyszczane są najpierw pestycydami i związkami chemicznymi wykorzystywanymi przy rolnictwa do produkcji paszy (nie mówiąc o wcześniejszej deregulacji naturalnych źródeł wodnych dokonywanych przez rolników i całe rządy centralne oraz samorządowe), a  potem te same rzeki i morza zanieczyszczane są odchodami krów oraz produktami ubocznymi przetworzenia zwierząt w mięso na talerz i pozyskiwaniem mleka. Przy całym procesie zużywa się ogromną ilość energii i wytwarza zanieczyszczenia, związane chociażby z transportem zwierząt, produkcją leków i antybiotyków dla nich (globalne użycie leków znacznie przekracza globalne ludzkie użycie leków) itd. itp… – można ten łańcuch ciągnąć w nieskończoność.

Pora zrozumieć, że takie hipotezy to nie są wyolbrzymiane i przesadzone teorie spiskowe, to jest uświadamianie związków przyczynowo-skutkowych podporządkowanych pieniądzu.

Jeśli globalny popyt na produkty zwierzęce i odzwierzęce wzrośnie zgodnie z oczekiwaniami, szacuje się, że produkcja soi będzie musiała wzrosnąć o prawie 80%, aby nakarmić wszystkie zwierzęta przeznaczone na nasze talerze. To nadwyrężenie skończonych zasobów Ziemi i siła napędowa utraty różnorodności biologicznej. Polecam film Cowspiracy

ROCZNIE ZABIJAMY NA POTRZEBY PRODUKCJI MIĘSA I TOWARÓW ZE SKÓRY znacznie ponad 70 miliardów zwierząt:

• 67 mld. samych kurczaków. Kaczki, indyki i gęsi stanowią kolejne 4 miliardy.
• następne 4 miliardy to ssaki (1,5 mld. świń, 400 mln. krów i bawołów, 1 mld. kóz i owiec, 1 mld. królików, konie, wielbłądy… )
• oraz 2,7 biliona ryb!

A czego nie ma w tej liczbie? Co trzeba dołożyć? W ssakach nie uwzględniono ssaków morskich, jak: foki, wieloryby, delfiny i wszelkie pozostałe walenie, ani także psów (rynek azjatycki). Nie uwzględniono ani także płazów i gadów (a więc ogromny przemysł związany z mięsem i skórami z krokodyli i aligatorów), owadów. Do tego brakuje całej branży azjatyckiego (i chociaż znacznie mniejszych to także: afrykańskiego i Południowej Ameryki) rynku handlu mięsem zwierząt dzikich, a przede wszystkich tych dzikich zabijanych na całym świecie pośrednio przez dewastację ich naturalnego środowiska życia. Cierpienia zwierząt wodnych, które nie są celem połowów, ale giną przy ich przeprowadzaniu oraz pogarszanie kondycji, a nawet śmierć zwierząt morskich, które umierają w wyniku brak możliwości odnalezienia wystarczającej ilości pokarmu z powodu przełowienia ryb lub zanieczyszczeń i chorób powstających na morskich fermach.  I pewnie jeszcze wiele, wiele innych…

Tylko częściowo w tych szacunkach uwzględnione są zwierzęta zabijane w laboratoriach i eksperymentach (a to przynajmniej 200 milionów) oraz tylko częściowo farmy futrzarskie, również przynajmniej 200 milionów. W Polskich farmach futrzarskich zabija się ponad 10 milionów samych norek i lisów, a nasz kraj znajduje się w gronie 4. największych wytwórców futra (Dania, Chiny, Finlandią), wytwarzamy więcej niż 170 innych państw świata razem wziętych). Jednocześnie branża ta ma marginalne znaczenie dla polskiej gospodarki, bo nie wytwarza sama żadnych produktów, a tylko odsprzedaje surowiec (na szczęście to biznes bez długiej perspektywy istnienia przy dynamicznym rozwoju postaw humanitarnych u konsumentów).

W polowaniach zabija się przynajmniej 100 milionów (ale to tylko częściowe dane, szacuje się, że ta liczba może być w rzeczywistości dwukrotnie większa), a kłusownictwo to przynajmniej 200 milionów zwierząt (ta liczba może być w rzeczywistości dwukrotnie czy nawet trzykrotnie większa).

Tymczasem zamiana jednego dania mięsnego w tygodniu na bezmięsne przez każdego z nas oszczędziłaby miliardy zwierząt rocznie i zdrowia naszej planety. Badanie „Meat Makes the Planet Thirsty” wskazują, że potrzeba około 4 milionów litrów wody do „produkcji: 1 tony wołowiny, ale już jedynie 85 tysięcy litrów do przygotowania 1 tony jadalnej mieszanki warzyw (wspomniałem już powyżej, ile zjada i wypija krowa czy świnia). ONZ wskazuje, że hodowla masowa odpowiada za większą emisję gazów cieplarnianych niż cały transport lądowy, lotniczy i morski razem wzięte. Biorąc pod uwagę wszystkie skutki i działania związane z produkcja mięsa, jest to prawdopodobnie jedna z 3 największych przyczyn destrukcji naszej planety!

Przy okazji, wiecie co jest przyczyną pojawienia się epidemii koronawirusa? Właśnie targi dzikich zwierząt. By nie wydłużać tego artykuły na kolejne 2 strony wyjaśnień, odsyłam do już gotowego ARTYKUŁU . Tutaj tylko najciekawsze fragmenty „Ponadto badania sugerują, że nadużywanie profilaktycznie(!) antybiotyków – powszechna praktyka we współczesnym rolnictwie mającym na celu raczej zapobieganie chorobom niż ich leczenie – może tłumić układ odpornościowy zwierząt, czyniąc je bardziej podatnymi na infekcje wirusowe.” oraz ” Chaos i ciasne warunki osłabiają układ odpornościowy zwierząt, tworząc środowisko, w którym wirusy mogą się mieszać, wymieniać fragmenty kodu genetycznego i przechodzić między gatunkami. W ten sposób mogą stanowić taki sam czynnik ryzyka, co rynki, na których odbywa się rzeź. Trzymanie razem wielu różnych gatunków zwierząt – dzikich, udomowionych i wielu nieurodzonych w tym konkretnym miejscu – daje wirusom większe możliwości przenoszenia się między gatunkami. „

Ok. 60% znanych współczesnej medycynie chorób zakaźnych wywodzi się od zwierząt, a spośród ponad 30 nowych ludzkich patogenów wykrytych w ciągu ostatnich trzech dekad, 75 procent pochodzi od zwierząt.

COVID-19 zalicza się do kategorii chorób odzwierzęcych, podobnie jak SARS, ebola i MERS. Także grypa z 1918 r., która zabiła około 50 milionów ludzi, miała pochodzenie ptasie. Z kolei rozprzestrzenianie się wirusa HIV na ludzi nastąpiło z szympansów, najprawdopodobniej poprzez rzeź i spożycie ich mięsa. Do tej pory HIV-AIDS zainfekował 75 milionów ludzi i spowodował 32 miliony zgonów.

Wyśmiewanie, że nie robi nic, bo tylko mówi. Gdyby nie tacy jak Greta, nie byłoby takich ludzi, którzy wymyślają proekologiczne wynalazki i rozwiązania. Prawie nikt nie interesowałby się też zmianą swoich nawyków. Bo nikt nie miałby pojęcia o istnieniu problemów i nikogo by one nie obchodziły. Wiecie jak długo Boyan Slat (z którym często w negatywnym świetle porównywana jest Greta) zbierał finansowanie swojego wynalazku i fundacji Ocean Clean Up, która wcale nie potrzebuje dużo do działania?! Długo… I z wielkim z trudem się to udało. Ci, którzy interesują się ekologią, już dawno o Ocean Clean Up słyszeli. Kiedy jeszcze było tylko zamysłem. Kolejne 90% ludzi, którzy mają to gdzieś, nie miało o nim pojęcia, a żaden rząd nie kwapił się do wyłożenia kasy. Tymczasem o to walczy Greta – by było o tym głośno i by w każdej dziedzinie pojawił się taki Boyan i taki wynalazek. A przede wszystkim, by każdy z nas wziął się za siebie, a nie zwalał robotę na chłopców, którzy nie mogą już patrzeć na syf wyrządzany naturze. A nie ma tylu geniuszy, którzy są w stanie zwalczyć inne problemy planety, a przynajmniej bez wsparcia społeczeństwa. Ci, którzy wynajdą takie rozwiązania, zostaną zignorowani bez wsparcia społecznego i zadeptani przez korporacje i ich wpływy. I nie może być podziału na żadną lewacką ani prawicową propagandę w kwestii walki o los planety. To obszar, który w żadnym stopniu nie dotyczy sporu na tej linii. Jest tylko jedna propaganda – tych, którym ekologia psuje biznesy i umożliwia dalsze przerzucanie kosztów swojej produkcji na nas wszystkich, na nasze dzieci, na dzikie zwierzęta i na cierpienie zwierząt hodowlanych.

Kolejny zarzut to, że Greta otrzymuje wsparcie finansowe ze strony firm, które robią biznesy związane z OZE (Odnawialnych Źródeł Energii) albo z produkcją roślinną.  Nawet jeśli mają na sumieniu coś te firmy i coś dewastują, to i tak dewastują planetę, społeczeństwa i gospodarki krajów nierozwiniętych i szkodzą w stopniu znacznie mniejszym niż biznesy obecnie rządzące światem. IKEA, która wspiera Gretę, to firma, która może szkodzi, ale ciągle szuka rozwiązań proekologicznych i zużywania mniejszych surowców, dba o pracowników i szkody wyrządzone przy całej swojej produkcji, by było ich jak najmniej, w przeciwieństwie do dziesiątek innych, firm, które nie dbają o to… wcale. To takie straszne dla kogoś, że ktoś, kto działa w rynku odnawialnych i mniej szkodliwych energii sponsoruje Gretę, ale nie przeszkadza mu to, że koncerny naftowe i produkcji mięsa przekupują – nie nastoletnich aktywistów – ale całe rządy i polityków?!

No i mój ulubiony argument – religia. Jeśli w Twoim mniemaniu, czy wyznawanej wierze, człowiek jest lepszy od zwierzęcia, to żadne usprawiedliwienie do zadawania cierpienia na masową skalę. Nie tylko zwierzętom hodowlanym, ale dzikim i całej naturze, która jest pod to niszczona. Jeśli człowiek ma pokazać swoją wyższość wobec zwierząt, to powinien to udowadniać właśnie HUMANITARYZMEM, szukaniem rozwiązań swoim intelektem, swoją moralnością i etycznością. A nie myśleć tylko o kasie i komforcie. Aktualny stan rzeczy, to także działanie wbrew Bogu. Jako osoby, które przyczyniają się do rujnowania świata, który (jak część z Was wierzy) on stworzył, jest niszczeniem jego dzieła, więc działaniem wbrew Niemu. To chów masowy/produkcyjny przyczynia się obecnie do największej dewastacji natury, środowiska i wyginięcia kolejnych gatunków zwierząt – świata stworzonego przez Boga.

Nawet papieża Franciszka opętali diabelscy aktywiści i stał się jednym z nich poprzez Synod Amazoński, bo nawet on zrozumiał, jak gigantyczny i ważny to problem.

Jeśli chcesz więcej rzetelnych, ciekawych, inspirujących i przerażających wiadomości o bardzo różnorodnej tematyce z zakresu ekologii, to ogromnie polecamy konto na facebook Dziennikarz dla Klimatu – Szymon Bujalski
lub Ekowyborca
oraz …
…źródła:

• https://publicystyka.ngo.pl/apetyt-na-samozaglade-jak-zjadanie-zwierzat-zabija-nasza-planete
• https://dinoanimals.pl/zwierzeta/czlowiek-zabojca-zwierzat/
• kanał Youtube Greenpace Polska 
• https://zdrowie.wprost.pl/koronawirus/10306393/nie-obwiniajmy-chin-nastepna-pandemia-moze-przyjsc-z-dowolnego-miejsca.html
• http://ekoprzewodnik.pl/
• https://www.theguardian.com/environment/2018/may/21/human-race-just-001-of-all-life-but-has-destroyed-over-80-of-wild-mammals-study